Polští studenti Tomek Tyndyk a Michał Patycki budou vystavovat na krakovském Měsíci fotografie

20. 5. 2019 Po 11.27 od Ondřej Durczak | Aktuálně
tyndyk

Tomek Tyndyk, Lęg

Kuratorzy: Krzysztof Kowalczyk, Katarzyna Sagatowska

Galeria Pauza, ul. Stolarska 5/3

24.05–23.06.2019 wt.–pt. 15.00–19.00 sb.–nd. 11.00–19.00

„Kim jesteś? Czego byś chciał? Co jest dla ciebie najważniejsze?” – te pytania zadawał swoim bohaterom Krzysztof Kieślowski w filmie Gadające głowy. Choć pytania wydają się proste i fundamentalne, sam reżyser, tak jak niektórzy jego rozmówcy, przyznawał, że miał kłopot z udzieleniem odpowiedzi. Każde z nich rodzi kolejne. O czas, o miejsce, o prywatność, o sferę zawodową. Czy bycie jest stanem stałym czy ciągłym? Na ile ja z wczoraj to ta sama osoba co ja dziś czy jutro? Od chwili narodzin doświadczamy nieustannych przemian. Wewnętrznych i zewnętrznych. W którym momencie wiemy, kim jesteśmy? Bez wahań i wątpliwości.

W przestrzeni teatralnej zachodzą te same procesy co w rzeczywistości, z tym że tu przebiegają w przyspieszonym tempie. Przez miesiąc może wydarzyć się tyle, ile w realnym świecie przez lata. Przemiany są bardziej dynamiczne, a stawanie się bywa bolesne i gwałtowne. Dochodzi do konfrontacji i zmagań. Pojawia się przemoc, leje się krew. Narodziny nie są jednorazowym aktem, ale powtarzającym się. Spektakl i postaci wykluwają się wielokrotnie, za każdym razem inne.

Konstruując rolę, aktor – co oczywiste – czerpie z własnego życia, ale doświadczenia przepływają też w przeciwnym kierunku. Tym samym teatr staje się osobistym laboratorium, w którym odtwórca roli jest nie tylko częścią eksperymentu, lecz także jego autorem. Zaczyna funkcjonować w dwóch porządkach naraz, na granicy życia teatralnego i prywatnego. Różnice między tymi dwiema sferami zacierają się. Real miesza się z fikcją – trudno odróżnić interakcje sceniczne od osobistych. Postać zakrada się do podświadomości aktora, a jednocześnie sama nabiera jego cech osobowych.

W pracy scenicznej Tomka Tyndyka dochodzi jeszcze jedna warstwa doświadczeń – fotograficzna. Artysta fotografuje na scenie i podczas prób, żeby się przekonać, czy pozwoli mu to nabrać dystansu i choć przez moment spojrzeć na siebie inaczej, być z innymi aktorami w procesie, ale nie współodczuwać ich stanów i emocji. Jednocześnie fotografia staje się dla niego formą intensywnego przeżywania własnych pozateatralnych stanów. Jak przyznaje sam artysta w rozmowie z Anką Herbut, „jednoczesne uruchomienie fotografii i teatru sprawia, że pojawia się trzecia jakość: otwiera się obszar uświadamiania sobie własnych pragnień czy lęków i proces wchodzenia w głąb siebie. To bardzo intymny moment. Nie do końca umiem to nazwać”.

Tomek Tyndyk — Fotograf, aktor teatralny i filmowy. Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej filmówki, student Instytutu Twórczej Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w Opawie (Czechy). Swoje fotografie publikował w wielu magazynach. Finalista II edycji Konkursu Fotografii Teatralnej organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Jego prace prezentowano na wystawach zbiorowych i indywidualnych, m.in. na Prague Photo (2016) i Miesiącu Fotografii w Bratysławie (2017), w TR Warszawa (2017) i Galerii Miejsce przy Miejscu / BWA we Wrocławiu (2017). Od 2005 roku należy do zespołu TR Warszawa. Występował m.in. w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego, Grzegorza Jarzyny, Krystiana Lupy, Katarzyny Kalwat i Krzysztofa Garbaczewskiego. W swoim dorobku filmowym ma role m.in. w Świnkach Roberta Glińskiego (2009), Sekrecie Przemysława Wojcieszka (2012) i Zjednoczonych Stanach Miłości Tomasza Wasilewskiego (2016). Reprezentowany jest przez Galerię JEDNOSTKA.

patycki

Michał Patycki, Słońce

Kurator: Michał Szlaga

Tytano, ul. Dolnych Młynów 10

24.05–23.06, 25.05.2019, 20.00 wtorek–piątek 15.00–19.00 sobota–niedziela 11.00–19.00

„Staszek Zięba (ten z kopalni Szombierki) zakończył pracę. Po ośmiu godzinach przebywania w podziemiach kopalni jedynie przy świetle latarki górniczej, wyjechał na górę, uśmiechnął się do słońca, wrzucił do skrzynki swój numer kontrolny, latarnię oddał w lampiarni, potem idąc do łazienki, ściągnął z haka cywilne portki. Po kąpieli, jeszcze rozebrany do rosołu, Staszek idzie prosto do solarium, gdzie przechodzi między dwoma rzędami lamp słonecznych. Ten tusz słoneczny wynagrodzi mu w znacznej mierze niedobór słońca w ciągu ośmiu godzin przebywania pod ziemią”.

Gdyby Słońce zgasło, już po tygodniu żadne życie na Ziemi nie byłoby możliwe. Światło słoneczne jest podstawowym źródłem energii w bilansie energetycznym Ziemi jako ciała niebieskiego dla niemal wszystkich form życia.

Słońce od milionów lat ogrzewa naszą planetę, przyczynia się do corocznego przyrostu setek miliardów roślin, a w przeszłości dostarczyło energii, którą współcześnie odnajdujemy w ropie naftowej i węglu.

Projekt wspierany przez Miasto Gliwice.

0

Novinky

T E R M Í N PRO PODÁNÍ PŘIHLÁŠKY DO BAKALÁŘSKÉHO STUDIA NA ITF je 31. 3. 2024.
T E R M Í N Y: *** 3. konzultace proběhne na Horní Bečvě ve dnech 22.-24. 3. 2024 *** 4. konzultace proběhne na Horní Bečvě ve dnech 2.-5. 5. 2024 *** 5. konzultace proběhne na Horní Bečvě ve dnech 20.-23. 6. 2024

Vyhledávání

Zadejte frázi, kterou chcete vyhledat. Zadáte-li více slov, budou nalezeny pouze texty, které obsahují všechna tato slova.

www.photorevue.com

Webarchivováno
Národní knihovnou
ČR

loga ke stažení