Imperfekt: Konstancja Nowina Konopka / Krzysztof Racoń v opavské galerii KUPE

/pl/

Imperfekt jest jednym z trzech czasów przeszłych w języku niemieckim. Użyjemy tego czasu, jeśli chcemy coś opowiedzieć, zrelacjonować lub opisać wydarzenia z przeszłości.

The Imperfect jest formą czasownika w języku angielskim, pochodzącą od łacińskiego imperfectus „niedokończone“, ponieważ niedoskonałe wyraża ciągłe, niezrealizowane działania.

Imperfekt to wystawa która łączy dwie różne historie, dwóch autorów. Oba opowiadania czerpią z życia codziennego i teraźniejszości, która należy już jednak do przeszłości. Bardzo trudno nam określić w jakim stopniu narracje te są dokonane lub niedokonane. Przeczuwamy nieuniknione zmiany, ale nie wiemy tylko kiedy nastąpią ostatecznie.

„Znikające Jeziora” Krzysztofa Racoń to historia, która dzieje się „gdzieś w Małopolsce” traktuje o powolnych zmianach w pejzażu, które trudno dostrzec w codziennym szybkim tempie życia. To opowiadanie o powolnym obumieraniu dwóch jezior, „sztucznie utworzonych” w czasach PRL, m.in. jako atrakcja turystyczna, która wydaję się nie być już potrzebna Polakom mogącym swobodnie podróżować po Europie i Świecie.

„1001 złych uczynków“ Konstancji Nowina Konopki jest dosłownym i metaforycznym „pożegnaniem czasów podwórka”. Historia toczy się „gdzieś na Górnym Śląsku”, tam kończy się dzieciństwo pięciu chłopców. Oglądamy jak spędzają czas ze sobą, na podwórku, w lesie, gdzieś przy starej fabryce. Jest to tym samym refleksja o zmianie modelu dzieciństwa. W dużych miastach istnieją tylko zunifikowane, zagrodzone, bardzo wąskie podobne do siebie place zabaw, gdzie zgodnie z regulaminem, dzieci mogą się bawić pod czujnym okiem rodziców.

/cz/

Imperfekt je jedním ze třech minulých časů v německém jazyce. Ten čas používáme, jestliže chceme něco vyprávět, líčit nebo případně popsat minulé události.

The Imperfect je slovesnou formu v anglickém jazyce, pocházející z latinského imperfectus „nedokončené“, protože nedokonale vyjadřuje stále nerealizované akce.

Imperfekt je výstava, která spojuje dva různé příběhy dvou autorů. Obě vyprávění čerpají z každodenního života i současnosti, která už ovšem náleží do minulosti. Je velice obtížné popsat, v jaké míře jsou ta vyprávění ukončená nebo neukončená. Pociťujeme nevyhnutelné změny, ale nevíme, kdy se tyto změny stanou konečnými.

„Mizející jezera“ od Krysztofa Raconě jsou příběhem dehrávajícím se „někde v Malopolsku“, zabývajícím se postupnými změnami v krajině, které jsou obtížně pozorovatelné v každodenním rychlém životním tempu. To vyprávění je o pozvolném umírání dvou jezer – „uměle vytvořených“ v období PRL (Polské lidové republiky), mimo jiné jako turistická atrakce, která se již zdá býti nepotřebnou Polákům, již mohou volně cestovat po Evropě i po světě.

Soubor „1001 zlých skutků“, který vytvořila Konstancja Nowina Konopka, je doslovným a metaforickým „sbohem časům na dvorku“. Příběh se odehrává „někde v Horním Slezsku“, tam také končí dětství pěti chlapců. Pozorujeme, jak spolu tráví čas – na dvorku, v lese, někde u steré továrny. Je to zároveň reflexe o změně modelu dětství. Ve velkých městech existují pouze unifikovaná, ohrazená a velice sobě podobná dětská hřiště, kde se v souladu s pravidly, děti mohou bavit pod bedlivým dohledem rodičů.Imperfekt is one of the three past tenses in German. We use it when wish to tell something, give an account of events or relate to something that happened in the past.

/en/

Imperfect is a verb form in English, derived from the Latin word ‘imperfectus’ meaning unfinished or incomplete, just us imperfect are our continuous, incomplete actions.

Imperfect is an exhibition combining two different stories and two authors. Both stories relate to everyday life in the present that has become the past already. The difficulty lies in determination of to what extent these narratives are complete or incomplete. Though we feel inevitable change, we cannot guess when it will take effect.

„The Disappearing Lakes” by Krzysztof Racoń is a story that takes place “somewhere in Lesser Poland” and depicts slow changes in the landscape, the changes that usually go unnoticed in the everyday fast-paced life. It is a story of the slow withering away of two lakes, “artificially created” in the communist era, originally designed as a sort of tourist spot, and now redundant since Poles are able to travel freely around Europe and the world.

“1001 Bad Deeds” by Konstancja Nowina Konopka is a literal and metaphorical “farewell to the days of the yard.” Somewhere in Upper Silesia the childhood of five boys draws to an end. We watch as the boys play in the yard, in the woods, or somewhere at the old factory. It is thus a consideration about the change in the childhood model. In big cities, uniform, fenced and narrow playgrounds look just the same; there, in accordance with the rules only, children can play under the watchful eye of their parents.

0